تدوین فرهنگ اصطلاحات فارسی به انگلیسی - مجله افتخار

این زبان شناس و دانشیار گروه هنرهای نمایشی دانشگاه تهران در گفت وگو با خبرنگاران، درباره نگارش این کتاب گفت: این پروژه ای است که قصد دارد کتاب هایی از ادبیات داستانی را که به زبان انگلیسی ترجمه گردیده گردآوری کند و از پایگاه داده هایی که از این رهگذر ایجاد می گردد دست به تدوین فرهنگ دوزبانه اصطلاحات فارسی به زبان انگلیسی بزند.

او درباره منابع این فرهنگ نامه اظهار کرد: فعلا از رمان های معروف و پراصطلاحی مانند دایی جان ناپلئون آغاز نموده ایم. اگر امکانات باشد فرهنگ اصطلاحات فارسی به انگلیسی بر اساس این رمان را به مخاطبان ارائه می دهیم، زیرا پیکره اش آماده است و در حال آماده سازی بقیه پیکره ها هستیم؛ نوشته های اوایل قرن بیستم مانند صادق راهنمایی و محمدعلی جمال زاده، نوشته های نیمه قرن بیستم مانند صادق چوبک و جلال آل احمد و نوشته های اواخر قرن بیستم مانند زویا پیرزاد. گزینشی برای انتخاب منابع در کار نبوده زیرا تعداد کتاب هایی که از فارسی به انگلیسی ترجمه می گردد، بی نهایت نیست. ما هر کتابی که ترجمه درست و مترجم قابل اعتمادی داشته باشد در مجموعه مان وارد می کنیم.

محمودی بختیاری اعلام کرد: این داده ها هنوز آماده فرهنگ شدن نیست و در حال آماده کردن پیکره آن هستیم. در حال حاضر پیکره چند اثر تمام گردیده و در این فکر هستیم که فرهنگ اصطلاحات دوزبانه دایی جان ناپلئون را به عنوان نمونه ارائه کنیم و ببینیم استقبال از آن چگونه است و اگر میسر بود برای بقیه کارها هم انجام دهیم.

او درباره ضرورت و اهمیت این کار بیان نمود: اهمیت و ضرورت این کار به خاطر دو موضوع است؛ یکی این که نسل جدید ما با اصطلاحاتی که نسل های قبل در متون خود به کار می بردند و الان استفاده نمی گردد آشنا شوند. دیگر این که این فرهنگ پیکره بنیاد است و می گوید این اصطلاح و ترجمه اش را از کجا آورده است. خیلی از فرهنگ های ما این مشکل را داشتند که نمی گفتند اصطلاح را از کجا آورده اند. ارزش فرهنگ فارسی عامیانه ابوالحسن نجفی به این خاطر است که او هر اصطلاحی که آورده سندش را هم ذکر نموده و مثالش را هم آورده است، به همین دلیل فرهنگ فارسی عامیانه نجفی آن قدر درخشان است. اگر نسل ما بتواند در احترام به نسل آقای نجفی فرهنگ دوزبانه ای فراوری کند، می تواند سرش را در قبال زحمتی که بزرگ ترها کشیده اند بلند کند که این نسل هم همتی نموده است.

محمودی بختیاری همچنین درباره این که تعداد آثار ایرانی که به زبان های دیگر ترجمه گردیده اندک است و چرا نتوانسته ایم ادبیات داستانی مان را به دیگران معرفی کنیم، گفت: برای این موضوع دو مشکل در کشورمان وجود دارد؛ یکی مقامات ذی صلاح هستند. در کشورهای خارجی مثلا در نروژ ارگان هایی برای شناسایی هنریک یوهان ایبسن وجود دارد که از هر تلاشی برای ترجمه کردن آثار او حمایت می نمایند، اما ما ارگانی نداریم که از شخصیت های مهم ادبیات مان بویژه ادبیات معاصر حمایت کند. دوم این که در سال های اخیر روابط مان با کشورهای دیگر محدود گردیده و بسیاری از آثار ما به دست اهلش نمی رسد. قبلا که دانشجویان خارجی بیشتر در ایران تردد می کردند بیشتر در معرض این متون بودند اما الان باید از طریق اینترنت و دوست و آشنا کتاب به دست شان برسد که این موضوع سرعت کار را پایین می آورد. رایزنی های فرهنگی ما باید در این زمینه کار می کردند که قرائن نشان می دهد در این کار قصور نموده اند.