ردپای فرهاد کوه کن این جاست؟ - مجله افتخار

محلی ها اما نظری متفاوت دارند و وجود این سنگ تراشه ها را به داستان فرهاد و شیرین نسبت می دهند؛ کارشناسان میراث هم می گویند یا این سنگ ها برای معبد آناهیتا در کنگاور کرمانشاه مورد استفاده قرار گرفته اند و یا اینکه برای همدان که زمانی مرکز هخامنشیان بوده است، در این منطقه دپو شده اند.

ابعاد این منطقه که در حدود 300 الی 400 مترمربع است در حدود 40 کیلومتر از شرق شهر قروه و در بالا کوهی که مشرف به روستا داشبلاغ است قرار گرفته است و در اصطلاح محلی به فراتاش معروف شده و در کتب و منابع هم به نام فرهادتاش آمده است.

اقبال عزیزی، کارشناس اداره کل میراث فرهنگی استان کردستان از پنهان ماندن داستان اسرار آمیز منطقه فرهادتاش گفته و اما آثار سنگ تراشی منطقه فرهادتاش را بی شباهت با تخت سلیمان ندانسته است.

او گفته است، در سبک معماری زمان هخامنشیان و حتی قبل از آن، سنگ ها را از کوه هایی که مناسب بودند برش می دادند، سپس به مکان هایی که می خواستند بناهای تاریخی و یا مذهبی را احداث کنند، حمل می کردند.

و جالبتر نحوه ساخت این سنگ ها با قالب های یکسان بوده است؛ آنان با ایجاد شیارهایی در سنگ ها، چوب هایی در داخل شیارها تعبیه کرده و با کوبیدن چوب در سوراخ های ایجاد کرده، کانال هایی ایجاد و سپس، در پی آن کانال ها را از آب پر می کرده اند که بر اثر آن چوب ها باد کرده و موجب ایجاد ترک در سنگ می شده است.

این کارشناس میراث اضافه کرده، کار بررسی باستان شناسی بخشی از شهر قروه در سال 82 انجام شده که در این پروژه، تیم باستان شناسی آثار تاریخی را هم در منطقه فرهادتاش این شهر مورد بررسی قرار داده اند.

عجیب بودن داستان از این جاست که در شهر قروه، بنا بزرگ مذهبی یا حکومتی وجود نداشته که این سنگ ها برای آن مورد استفاده قرار گرفته باشند و بنابراین این پرسش مطرح می شود که این سنگ ها برای چه مکانی مورد استفاده قرار گرفته اند؟

کارشناس میراث قروه معتقد است که برای پی بردن به این راز به همکاری بین استانی نیاز است. آنان حتی با میراث همدان که در نزدیکی این منطقه قرار گرفته است مکاتبه کردند اما جوابی دریافت نکردند.

او همچنین گفته است، تعدادی از سنگ ها در این منطقه دپو شده و انتقال نشده اند که نشان دهنده ایجاد وقفه در کار بوده است، یا این که سنگ دیگری را برای پروژه خود پیدا کرده اند و یا احیانا حاکمی که این طرح را درنظر داشته از دنیا رفته و کار انجام نشده است. علاوه بر آن محل سکونت سنگ تراش ها هم تعیین نیست و احتمال دارد به صورت فصلی در آنجا کار کرده باشند.

به گفته عزیزی در افسانه هایی که در این منطقه وجود دارد، سنگ تراشه ها به مسئله فرهاد و شیرین نسبت داده شده درصورتی که این مسئله برای این منطقه صدق نمی کند.

وی همچنین به غاری که در نزدیکی این منطقه قرار گرفته است هم اشاره و اضافه کرد، این غار یک غار طبیعی بوده که حاصل جریان های آبرفتی در سنگ های آهکی است و قدمت تاریخی نداشته و به قضیه فرهادتاش هم ارتباطی ندارد.

اما این سنگ ها با زیبایی اسرارآمیزشان چرا تا این میزان ناشناخته مانده و گردشگران کمتر از آن بازدید کرده اند؟ کارشناس میراث فرهنگی کردستان می گوید، این منطقه مرتفع و ناشناخته است، دارای امکانات تفریحی نیست و بنابراین برای گردشگری مورد استفاده قرار نگرفته است با این وجود بیشتر علاقه مندان به آثار تاریخی از آن بازدید می کنند که امید است با ایجاد زیرساخت های لازم این موضوع هم مورد توجه قرار گیرد.

آوات مکاری، رئیس گروه توسعه گردشگری میراث فرهنگی کردستان هم با اشاره به این که منابع زیادی از قدمت تاریخی منطقه فرهادتاش در دسترس نیست، گفته: احتمال دارد از لحاظ تاریخی با توجه به مستندات موجود، قدمت منطقه فرهادتاش به دوره ساسانیان برشود، چون آثار دیگری هم از دوره ساسانیان در شهر قروه وجود دارد.

مردم افسانه شیرین و فرهاد را برای این سنگ ها نقل می کنند اما احتمال دیگری که وجود دارد این است که از سنگ های این منطقه برای معبد آناهیتا در کنگاور کرمانشاه استفاده کرده اند.

وی تاکید کرده که اگر زیرساخت های لازم در این منطقه فراهم شود، می تواند انگیزه خوبی برای گردشگران ایجاد کند تا به این منطقه سفر کنند.

کارشناس گردشگری میراث فرهنگی کردستان گفت: در نزدیکی منطقه فرهادتاش، سراب قروه، منطقه حفاظت شده بدر و پریشان و چشمه آب گرم باباگرگر وجود دارد که می تواند به مانند یک پکیج گردشگری عمل کند اما به شرط اینکه زیرساخت های لازم در این منطقه ایجاد شود و مردم هم خودشان پای کار باشند.

پرونده ثبت منطقه تاریخی فرهادتاش تشکیل و این منطقه در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

اسکان نیوز