یک مطالعه نو دردهای عضلانی (به تنهایی) جزو عوارض جانبی داروهای استاتین نیست!
به گزارش مجله افتخار، نتایج یک متاآنالیز شامل آنالیز داده های 23 کارآزمایی بالینی تصادفی شده و بیش از 150 هزار شرکت کننده نشان داده که درد یا ضعف عضلانی یک عارضه جانبی رایج از درمان دارویی با استاتین نیست. یافته های مهم حاکی از آن است که اغلب تجربه های مسائل عضلانی در حین مصرف استاتین ها ناشی از دارو نیست و نباید تأثیری بر قطع درمان به وسیله فرد داشته باشد. (استاتین ها مانند آتورواستاتین- سیمواستاتین - فلوواستاتین - لووستاتین - روزوواستاتین - پیتاواستاتین پراواستاتین)
تخمین زده شده است که از هر پنج نفر یک نفر به علت عوارض جانبی اغلب درد و درد عضلانی، مصرف استاتین ها را متوقف می نماید. علی رغم اینکه آزمایش های بالینی کنترل شده با دارونما، مسائل عضلانی را به عنوان یک عارضه جانبی مرتبط با استاتین ها تشخیص نمی دهند، این ایده در میان بسیاری از بیماران و پزشکان رایج شده است.
این مطالعه نو با تجزیه و تحلیل دقیق داده های 23 کارآزمایی بالینی بزرگ که شامل 155هزار شرکت نماینده بود، با زمان پیگیری حداقل دو سال، یک بار برای همواره بحث را حل کرد. نوزده مورد از کارآزمایی های مورد تجزیه و تحلیل دوسوکور بودند که یک دارونما را با درمان با استاتین مقایسه کردند و چهار کارآزمایی دوز بالا و پایین درمان استاتین رل آنالیز کردند
با نگاهی به همه کارآزمایی های کنترل شده با دارونما، مطالعه نو نشان داد که 27.1 درصد از بیماران استاتین درد یا ضعف عضلانی را گزارش کردند در حالی که 26.6 درصد در گروه های دارونما که اثرات مشابهی را گزارش می کردند، گزارش کردند.
تنها علامت عارضه جانبی که تحقیقات نو می تواند تشخیص دهد، افزایش خفیف 7 درصدی در گزارش مسائل عضلانی در سال اول درمان با استاتین در مقایسه با دارونما بود. پس از سال اول درمان، همه گزارش های مربوط به مسائل عضلانی بین گروه دارونما و استاتین مشابه بود.
کالین بایجنت، محقق اصلی این مطالعه، گفت که این بدان معناست که اکثریت قریب به اتفاق مسائل عضلانی در افرادی که استاتین مصرف می نمایند به این دارو مربوط نمی گردد. تنها یک مورد از هر 15 گزارش درد عضلانی در حین مصرف استاتین ها را می توان به درمان نسبت داد و این تنها در سال اول درمان است.
بایجنت شرح داد: اثرات محافظتی شناخته شده استاتین ها در برابر بیماری های قلبی عروقی بسیار بیشتر از افزایش کمی خطر علائم عضلانی است.
به عنوان مثال، به ازای هر 1000 نفری که استاتین با دوز میانه مصرف می نمایند، این درمان باعث 11 دوره به طور کلی درد یا ضعف عضلانی در سال اول می گردد که در سال های بعدی افزایش پیدا نمی نماید. در طی یک دوره پنج ساله، استاتین ها معمولاً از 50 رویداد عروقی بزرگ در افرادی که بیماری عروقی از قبل موجود دارند، و 25 رویداد بزرگ عروقی را در افرادی که بیماری عروقی از قبل موجود ندارند، پیشگیری می نمایند و درمان طولانی تر فواید بیشتری را به همراه دارد.
نیلش سامانی، از بنیاد قلب بریتانیا، گفت: این یافته ها باید به بیماران اطمینان دهد که استاتین ها بی خطر و مؤثر هستند. بنابراین اگر در حین مصرف استاتین ها علائمی از مسائل عضلانی ظاهر شد، بیماران نباید فوراً آن را یک عارضه جانبی دارو فرض نمایند و دارو را قطع نمایند.
یافته ها نشان می دهد که درد و درد عضلانی در افراد مسن تا چه مقدار شایع است. و داده های نو به این معنی نیست که این مسائل باید به وسیله پزشکان و بیماران کنار گذاشته شوند.
سامانی گفت: تقریباً یک چهارم بیمارانی که در کارآزمایی ها شرکت کردند، چه از استاتین ها یا دارونما استفاده می کردند، چنین علائمی را گزارش کردند. این امری حیاتی است که نگرانی های واقعی افرادی که علائم عضلانی را تجربه می نمایند نادیده گرفته نگردد و پزشکان به مشاوره با این بیماران ادامه دهند تا اطمینان حاصل نمایند که دارو های آن ها برای آن ها مناسب است.
مطالعه نو در Lancet منتشر شده است.
تذکر مهم:
مطالعه نتایج این مقاله نباید پزشکان و بیماران را از توجه به عارضه تقریبا نادر اما جدی میوپیانی ناشی از استاتین دور کند. بین تقریبا0.5 یا 1.5 نفر در هر 10 هزار مصرف نماینده استاتین دچار این عارضه جدی تر می شوند.
علائم این حالت جدی تر اینها هستند:
- گرفتگی عضلات
- سنگینی
- سفتی، سختی
و اگر عصله دچار به صاطلاح حل شدگی گردد:
- ادرار تیره
- ضعف عضلانی
- آسیب کلیه
- درد شدید عضلانی در سراسر بدن شما
کلا مقاله می خواهد بگوید که درد عضلاتی متعاقب مصرف دارو در بیشتر بیماران ارتباطی به با استاتین ندارد و برای این علامت تنها نباید بیمار را از دارو محروم کرد.
منبع: یک پزشک